این حسین کیست

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
یا چه شمعیست که جانها همه پروانه اوست
صِبْغَةَ اللَّهِ که زخون رنگ شقایق شده دشت
دشت عشقست و پر از باده که پیمانه اوست
راس پرخون و به آغوش نجیب زینب
هر سر انگشت نوازش به سرش شانه اوست
پر شقایق شده صحرای جنون کربوبلا
دشت خونین کفنان ساحت گلخانه اوست
قطع انگشت که انگشتریش بود بر آن
بخششی بود که از شمهء مردانه اوست
در چکاچاک سرنیزه وشمشیر وسنان
نوحه های لب زینب همه چارانه اوست
تا علی اکبر و عباس کند سینه سپر
جلوه هائیست که با ذات جسورانه اوست
خیمه های حرمش سوخته در دشت جنون
حالیا عرش معلاست ،حرمخانه اوست
شام ماتم زده  غربت و هفتاد دو راس
زینب است آنکه درین واقعه حنانه اوست
هیچ تسلیم نشد سینه سپر کرد به کفر
این تدابیر هم از وجهه ء فرزانه اوست
"عاشقان نقطهء پرگار وجودند ولی"
شرح عشاق جهان این همه افسانه اوست
حب هفتاد دو تن در دل ما هست همه
آنکه این عشق ندارد خس و بیگانه اوست
مرد ده اسبه علی اکبر و میدان نبرد
حمله هایی که کند هیبت شیرانه اوست
تیر خصم آمدو بر سینه اصغر بنشست
وین علی اصغر مجروح چو دردانه اوست
من ندانم که چرا مست  زخون جگرم
"رافضا" مستی ات از باده میخانه اوست