-کدام آسمان!-

من
به پت پت ستاره ی زخم خورده ای
کزلا به لای ابرهای متراکم،
و در آرایش سیاه سکوت!
به بن بست آسمان رسیده است
می اندیشم!
.
.
.
نمی دانم؛
نمی دانم چگونه بسازم
دنیای ناشناخته ام...
دنیایی که حصارش را
به بلندای زمانی موهن تنیده ام!
آنجا که
نه در آغوش زمین ام و
نه سنجاق شده بر آسمان!
من
آواره ی کدام سیاره ی کشف نشده ام؟...
در کدام آسمان؟!...

ممنونم ازاستادترکمان عزیزکه زحمت ویرایش روکشیدند.