جام نرگس

به جام نرگسش دارد مگر مي ؟

                                كه مستم ميكند چشمش پياپي

مرابا آتش چشمش بسوزد

                        ورا بنشسته بر رخساره اش خـَوي (خَی)

به درويشي ، فقيري، راح جانست

                                 خبر كي دارد ازآن حاتم طي

خراباتي و رندان ، مـِي ـ پـَرَستند

                            كه دار هستي از آن ميشود طي

عمل بايد بكار عشقبازي

                               به كـُنه عشق عامل ميبرد پي

زهي مردانگي بي روي وتزوير

                                       بد نبال رضاي داور حَي

بسي را ادعاي زهد و تقوي

                                به باطن از مسلماني خبر ني

بهار عمر برفي گشت سنگين

                            خزان كي بـَر دَهَد دِي دارد از پي     

دلت خوشدار" رافض" با بهاران