پرواز شب وصل

وقتی از عشق فقط حال خرابست مرا 
از دعای سحری آه و فغان است مرا 
چه لزومی به هواخواهی یار 
او که  از حال دل خسته ما بی خبر است 
به چه کاری آید 
این همه سوز و گدازی که به شبها داریم
غیر دلتنگی و غمهای فزون .. حاصلش چیست مگر ؟
کاش دل می فهمید که دگر تنهایی .. تا ابد در شب این خانه ما  پابرجاست 
کاش دل می فهمید سفری در پیش است 
فکر این خانه مخروبه نباید بودن 
مقصد آخر ما اینجا نیست 
آسمان دگر و قصه معشوق دگر قبله رویایی ماست 
ما به احوال دل شاپرکان آگاهیم 
و به پرواز شب وصل که ایمان داریم 
اندکی صبر سفر نزدیک است
و خدا ناب ترین معنی عشق است یقین می دانیم  . 
و خدایی که همین نزدیکیست 
آخرین روزن امید دل خسته ماست . 
سعید عدیلی پور 🍂9.11