دو رویی

درود برادرعزیزوبزرگوارم
غزلی زیبا وبااحساس بود
بامایه هایی از عرفان وحکمت

اما کمی هم ضعف داره که بااندکی ویرایش درست میشه
ازجمله اینکه درغزلتون اززبان عامیانه بهره بردی دربعضی جاها که مخصوص ترانه است
ازجمله دراین ابیات
شهری که در آن مکر و ریا فرهنگند
جا ییست که آدمای خوب دلتنگند
آدمهای خوب دراصل بایدمی بود
ویااینجا
گرراست روی همه بهت می خندند
همه بهت می خندند
بهت بایدعوض شه
مثلن می تونیدبگید
گرراست روی همه فقط می خندند
درضمن کمی وزنش هم دچاراشکال است
ودراین بیت هم
برخی به طمع زیر نقابی خوش رنگ
آن کار کنندی که در آن ششدانگند
شش دانگنند قافیه نمی تونه باشه
شش دانگ بافرهنگ ولنگ وجنگ ومنگ هم قافیه نیست
درسته که باوردن پسوند ند کمی شبیه شده اهنگش
امادراصل معیوبه
وکارکنندی هم به عنوان فعل الان اینجور استفاده نمیشه ومال قدیم بوده واستادان امروزی ایرادواردمی کنند
کلن این بیت اگه عوض شه بهتره
موفق باشید وببخشید جسارتم روبرادربزرگوارم
قلم خوبی دارید واازاینگونه اشکالات کوچک دراشعارهمه ی مانیزهست
نقادخوبی نیستم تیک نقدراگاهی فقط فعل می کنم چون فک می کنم مستطیلهای سبز زرنگ بهترتودیدن وبرای آموزش دوستان تازه کارو آماتورخیلی خوبه واستفاده می کنند