پرستوی شکسته بال

سلام و درود بر شما جناب مهدوی گرامی
زیبا سرودید
قلمت سبز و نویسا

درودها
دستمریزاد

السلام علیک یا فاطمة الزهرا
درود بر شما

سلام


بهره مند شدم .


موفق باشید

باسلام بسیارعالی جناب مهدوی .ذیلا شعری از خودم را تقدیم تمام دوستداران اهل بیت بخصوص جنابعالی می نمایم :
■■■■■بامحتشم برای فاطمیه ■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
باز این چه شورش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که شاعر بیچاره خسته بود /
آن لحظه ای که فاجعه ای نا خجسته بود /
آن لحظه ای که رشته ی خلقت گسسته بود/
آن لحظه ای ای که دست علی نیز بسته بود/
آن لحظه ای که بال کبوتر شکسته بود/
آن لحظه ای که میخ به پهلو نشسته بود/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که قافیه ای تازه جور کرد/
آن لحظه ای که اشک ، غزل را نمور کرد/
آن لحظه ای که میخ به سرعت عبور کرد /
آن لحظه ای که زندگی اش را مرور کرد/
آن لحظه ای که دشمن شیعه غرور کرد/
آن لحظه ای که مادر ما را صبور کرد/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که محتشم آمد کنار او/
آن لحظه ای که گم شده سنگ مزار او/
آن لحظه ای که فصل خزان شد بهار او/
آن لحظه ای که حادثه ای شد دچار او/
آن لحظه ای که رفت ز دستش نگار او/
آن لحظه ای که محسن او بی قرار او/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که قلب تمام جهان گرفت/
آن لحظه ای که حنجره وقت اذان گرفت/
آن لحظه ای که آتش نمرود جان گرفت/
آن لحظه ای که باز دل آسمان گرفت/
آن لحظه ای که مادر ما را نشان گرفت/
آن لحظه ای که عشق علی را جوان گرفت/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که هر غزلی یک قصیده شد/
آن لحظه ای که کوچه به کوچه کشیده شد/
آن لحظه ای که سرو علی قد خمیده شد/
آن لحظه ای که یک گل پژمرده چیده شد/
آن لحظه ای که ساقه ی یاسش بریده شد/
آن لحظه ای که حضرت زهرا شهیده شد/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که ام ابیها پدر نداشت/
آن لحظه ای که سیلی محکم اثر نداشت/
آن لحظه ای که سوره ی کوثر پسر نداشت/
آن لحظه ای که کاش فقط خانه در نداشت/
آن لحظه ای که چلچله ای بال و پر نداشت/
آن لحظه ای که حضرت زهرا سپر نداشت/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ای که دست مغیره امان نداد/
آن لحظه ای که دود فضا را نشان نداد/
آن لحظه ای که هیچ بلالی اذان نداد/
آن لحظه ای که قافیه بر شعرجان نداد/
آن لحظه ای که باج به آن ناکسان نداد/
آن لحظه ای که دشمن ملعون زمان نداد/
باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /
آن لحظه ها گذشت همین لحظه ها رسید/
دنیا پس از شهادت زهرا خوشی ندید/
علی رفیعی وردنجانی پریش
تقدیم به حضرت زهرا صلوات الله علیها صلوات

به به
دستمریزاد شاعر
سلام