در قراری که نبود تو را انتظار کشیدم

در قراری که نبود تو را انتظار کشیدم

در ایستگاهی که نعش خاطره ها را زجرمیکشید

در طول تنهایی من خیابان قدم میزد

ساکت و آرام

نیمه شبی ساکت و آرام در قراری که نبود در ایستگاهی که نعش خاطره ها را زجرمیکشید

تو را انتظار کشیدم...

زیر باران زمستانی

میشد سرما را فهمید

زیر باران  زمستانی میشد از لحن آب منجمد در رد پای عابرها که عبور گل آلودشان را یادگار گذاشته بودند در ذهن پیاده روی بی رمق روزهای آشنایی ما میشد سرما را فهمید

در قراری که نبود

تو را انتظار کشیدم....

خیس باران بودم

خیس شب بودم

خیس خیال بودم

خیس خیال روزی که نیامد و شبی که مرا بلعید و بارانی که مرا شست 

در قراری که نبود

انتظارت کشیدم ...