مدرســـه جای من عاشق دل خسته نبود

سلام و درود دارم استاد دلجویی عزیز شما نازنین مزین نمودید شعرناب را بعد از مدت ها مقدمتان گلباران صفا اوردید مرحبا
ممنونم از مهرتان دست مریزاد

درود ها نثارتان جناب دلجو
خوشحالم از خواندن اشعار زیبایتان

درود استاد عزیز
زیبا و دلنشین بود

درودها استادبزرگوارم
بسیاربسیارعالی
غزلهایتان همیشه شیرین ودلنشین است
با زبانی امروزی وبسیارصمیمی
مانا باشید استادخوبم وخوشحالم ازحضور دوباره تون

درود بر شما
طعم یک غزل شیرین و دلنشین چشیدیم
قلمتان پویا و خود پایدار باشید

درودها جناب دلجویی
استادانه و بدیع قلم زده اید
بسیار لذت بردم
نویسا باشید

سلام حضرت استاد
خوشحالم بار دیگر مینوشم از صهبای کلام زرینتان
همچون گذشته عالی ....................................

بسیار زیبا سروده اید استاد

باز هـم دست من و قــفل و دخیل حرمت
باز هم پشت درت صاحب حاجــات شدم

درود بر شما
لذت بردم
قلمتان سبز

درود بر شما و دست مریزاد
گوشه ی چشم تو می خواست که شاعر بشوم
تا به تدبـیر تو مشـــمول اشارات شـدم

درودها بزرگوار

محظوظ شدم

سلام و درود بر شما معطر شدم از گل گستان کما لات شما
استاد دلجویی عزیز طیب الله

درود استاد!

سلام و عرض ادب مخضرتان استاد دلجویی عزیز

بسیار زیبا سرودید

لذت بردم از شعر قشنگتان

سر بلند باشید به مهر

سلام و درود فراوان
به جناب دلجو
زنده باشید استاد
زیبا و محکم و استوار
بسرایید به مهر ......

درود استاد گرامی آقای دلجویی
خوشحالم دوباره یکی از اشعار وزینتان را اینجا به اشتراک گذاشتید.
حضور شما در این جا مایه بسی مسرت و دلگرمی است.

درودی دوباره جناب دلجویی
در کانال سایت قرار گرفت

سلام ودرود استاد گرانقدر
غزلتان غزلی ناب بود
قلمتان همیشه نویسا باد
دلتان زنده به عشق

خیلی زیبا بود
مهرتان ماندگار

میان مسجد و میخانه راهی است
که هم راهست و هم، گسترده دام است
گذر گر میکنی از این گذرگاه
بدان حجت به تو در آن تمام است
وضو با می، بکن ،عاشق در این راه
که بی می ، عاشقی کردن ، حرام است
تمام حاجت مجنون ، ز لیلی است
که میخانه و کعبه ، خشت خام است
به میخانه اگر عاشق نشستی
ببینی ، ساقی ات آنجا امام است
اگر با عشق ، سرت بنشست ، بر دار
ببینی خون دل ، چون می ، به جام است
اگر سردار عشق گردی ، به لشکر
ببینی توسن سرکش ،چه رام است
سیاوش را چو پرسی ، اصل ، در این ره
ندا آید ، مرا مجنون، نام است



بسیار لذت بردم از شعر نابتان استاد دلجویی

سلام

بسیار عالی

.........................

سلام بسیار عالی فرموده اید استاددلجویی

از جنابعالی دعوت مینمایم به دفاتر اشعار بنده که یک نمونه آن باعنوان ● بامحتشم برای فاطمیه● در زیر آمده در صورت صلاحدید نگاهی داشته باشید؛باتشکر
باز این چه شورش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که شاعر بیچاره خسته بود /
آن لحظه ای که فاجعه ای نا خجسته بود /
آن لحظه ای که رشته ی خلقت گسسته بود/
آن لحظه ای ای که دست علی نیز بسته بود/
آن لحظه ای که بال کبوتر شکسته بود/
آن لحظه ای که میخ به پهلو نشسته بود/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که قافیه ای تازه جور کرد/
آن لحظه ای که اشک ، غزل را نمور کرد/
آن لحظه ای که میخ به سرعت عبور کرد /
آن لحظه ای که زندگی اش را مرور کرد/
آن لحظه ای که دشمن شیعه غرور کرد/
آن لحظه ای که مادر ما را صبور کرد/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که محتشم آمد کنار او/
آن لحظه ای که گم شده سنگ مزار او/
آن لحظه ای که فصل خزان شد بهار او/
آن لحظه ای که حادثه ای شد دچار او/
آن لحظه ای که رفت ز دستش نگار او/
آن لحظه ای که محسن او بی قرار او/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که قلب تمام جهان گرفت/
آن لحظه ای که حنجره وقت اذان گرفت/
آن لحظه ای که آتش نمرود جان گرفت/
آن لحظه ای که باز دل آسمان گرفت/
آن لحظه ای که مادر ما را نشان گرفت/
آن لحظه ای که عشق علی را جوان گرفت/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که هر غزلی یک قصیده شد/
آن لحظه ای که کوچه به کوچه کشیده شد/
آن لحظه ای که سرو علی قد خمیده شد/
آن لحظه ای که یک گل پژمرده چیده شد/
آن لحظه ای که ساقه ی یاسش بریده شد/
آن لحظه ای که حضرت زهرا شهیده شد/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که ام ابیها پدر نداشت/
آن لحظه ای که سیلی محکم اثر نداشت/
آن لحظه ای که سوره ی کوثر پسر نداشت/
آن لحظه ای که کاش فقط خانه در نداشت/
آن لحظه ای که چلچله ای بال و پر نداشت/
آن لحظه ای که حضرت زهرا سپر نداشت/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ای که دست مغیره امان نداد/
آن لحظه ای که دود فضا را نشان نداد/
آن لحظه ای که هیچ بلالی اذان نداد/
آن لحظه ای که قافیه بر شعرجان نداد/
آن لحظه ای که باج به آن ناکسان نداد/
آن لحظه ای که دشمن ملعون زمان نداد/

باز این چه شور اش است که در خلق عالم است /
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است /

آن لحظه ها گذشت همین لحظه ها رسید/
دنیا پس از شهادت زهرا خوشی ندید/

علی رفیعی وردنجانی (پریش)

تقدیم به حضرت زهرا صلوات الله علیها صلوات بفرستید

سلام استاد عزیزم و ممنون

درود فراوان بر استاد گرانقدر
غزلی و ناب با احساساتی دلنشین
چقدر زیبا سروده اید
زنده باشید به عشق

درودبرشمازیبابود
ماناباشی