آینه ی پندار

مثل هر روز تویی جوهره ی خودکارم

رنگِ  آبیِ  افق هایِ  من  و  افکارم

آسمانی که در این دفتر شعرم پیداست

باز تابیست که ازان  پرتوِ  حُسنَت دارم

گرمی مهر تو بر بحر غزل تابیده

مثل  ابری شده ام ، واژه ی تر می بارم

دفتر شعر من از شرجی چشمت خیس است

سرزمینی که در آن مهر تو را میکارم

آری ازعشق تو در بحر غزل افتادم

مثل  هر  روز   تویی  آینه ی  پندارم

م مهر