کودکم

کودکم از تو جدا کرد مرا جور زمان
و از آن روز مرا بی تو تحمل سخت است
کودکم بی گنه از گرمی آغوش ربودند تو را
زندگی زیستن از روی تعقل سخت است
کودکم ساز سکوت این  دل دیوانه من
بی تو حتی بی بودن به تامل سخت است
ای تو تکرار غریبانه دنیای ستم دیده من
دیدن روی تو از روی تعامل سخت است
کودکم کودکیت پر شده از حسرت واه
یاد دادن به تو این مرز تقابل سخت است
همچو ژرفای غیابت شده تاریک تنم
تابش نور در این میکده  بی مل سخت است
کودکم کاش امید از دل وجانت نرود
بی دل وجان پی اشعار تغزل سخت است