نزدیکی ولی دوری

تمام شهر می دانند، نزدیکی ولی دوری
درون قاب بر دیوار، در این خانه محصوری
جهانم شهر سلاخی و من یک برّه ی بی جان
تو اما مایه ی رنجی، همان ضربه ی ساطوری
درون چای تلخ من... تمام رنج دنیایی
درون چای من اشکی، که در حکم سیانوری
مضر بودی ولی وقتی تو را از حد فرا بردم
تو خوشبویی و مرگ آور، شبیه صمغ کافوری
مرا از هم تو پاشیدی ولی زیبا شدم در تو
خودم را در تو فهمیدم که من نور و تو منشوری
سکانس بوسه های ما چطور از خاطرت شد پاک؟
خودت هم خوب می دانی..، شدی یک فیلمِ سانسوری!
تو گفتی چشم من انگور، یک انگور شیرین است
سبب پس اشک من باشد اگر اینگونه کیفوری
همان روزی که چشمانت مرا شلاقِ غم میزد
دلم دانست دردت را... که مأموری و معذوری
شبیه آب یک رودی و من یک برکه ی ساده
نشد راکد شوی در من، که رفتن را تو مجبوری
برو اما مراقب باش، هر رفتی رسیدن نیست
که قله دور و ناپیداست... تو، دربندِ ماهوری

شعری از نیلوفر شامی

سلام عالی بود با افتخار تو کانال رسمی سایت قرار دادیم

درود
زیبا قلم زدید

بسیار زیبا درود بر تو

درود خواهر گرامی
زیبا و ناب سرودید
احسنت بر شما...

عالی بود واقعا
سکانس بوسه های ما چطور از خاطرت شد پاک؟
خودت هم خوب می دانی..، شدی یک فیلمِ سانسوری!

همان روزی که چشمانت مرا شلاقِ غم میزد
دلم دانست دردت را... که مأموری و معذوری

عالی

آفرین

سلام بانوی شاعر هنرمندم
بسبار زیبا هزاران احسنت .....

درود نیلوفر نازنیم
بسیاررررر زیبا
لذت بردم

درون چای من اشکی، که در حکم سیانوری
مضر بودی ولی وقتی تو را از حد فرا بردم

درودها...............................


بسیار زیبا....................................

قشنگ بود بانو

زیبا