غزل عشق اوّل
خواب دیدم سحری از خـــــاطراتِ دل و جان
می نگارم رخ تو بـــــــــــا چشم تر در آسمانِ
رسم کردم شکلِ ماهت جنگِ زینت در گرفت
از ثریّا می شنیدم گفت خـــــــــورشیدی نهان
باز تابِ خنده گاهت قـــــابِ عکسی در افق
تا همیشه رویِ ماهت در نــــــــگاهم یادمان
چون مزارِ بــی قرار و چون دیارِ کوی یار
از ستاره در بهاران می تپد عشق و رمان
خوابگاهِ ابرو باران، بارگاهِ عشق و پیمان
می نماید ناگهانی، در خـــزان رنگین کمان
غفلت و خویِ غریبی، محنت و رنگِ فریبی
این نجیبِ آزموده، بر دلم چـــــــون دیده بان
پاس می دارم جمالش، دور می بینم وصالش
یاد می دارم خیالش، خوش کمال و خوش بیان
مرهمی در زخم و دردم، یاوری در بند سردم
ساحلِ دریای بی غم ، گلِ خوش بوی جهان
می پسندم خلق و خویش،در پناهم رنگ و رویش
مــــــــی تنیدم آرزوها،بــــــــــــردبار و مهربان
یادگارِ صید مــــــــرغان، ماندگارِ سنگِ مرجان
از خاطراتِ عشقِ خسته،می رسد چون ارمغان
یا لها مـــــــن اجنبیّه،شعلت ابروحــــــــی المنیّه
حبها گلبی مو بدیه،ضایق ابعینی المکان
بویِ بیداری رسیده،از نگارم سر کشیده
قلبِ نازم خواب دیده،ملتهب شد ناگهان
ما یهم قلبی ابعذابک،ما روی جسمی ابسرابک
مایک امغسّل خطابک،یـــــــــــا امان ابیا حنان
ویلی شال او عم علیّه،ویلی ما دز لی وصیّه
اشبیدی بس اصفگ بدیّه،یشهد ابحبّی الزمان
انا اعرف کل ظروفک،اتقرّب او خلّینی اشوفک
لا تضن قلبی یعوفک،تابع او شوف المـــــــــکان
حبّک ایدمّر یغالی،ابصوره مرسوم ابخیالی
انا احس محد حچالی،اشــــک ریزِ دیدگان
مرد مردانه دویدم،ذلّت و خواری چشیدم
از دشمنان سنگر تنیدم،زنده یادم همچنان
عشقِ اوّل عشقِ خالق،عشقِ مجنونی و بــــــــــالغ
الطاعه اله او بفکاری عالق،الغیر حبّه مست جان
یا کریم اکرم عبادک،یا ودود انشر ودادک
یا حلیم استر حنانک،یـــــا حفیظ از ظالمان
جاسم ثعلبی(حسّانی) 15/08/1395
زیلابود