قاب دلم خانه ی رخسار توست      

پنجره اش منظر افکار توست

روزوشب اینجا به تو زل میزنم     

این همه  دیوانگیم کار توست

خانه درش رو به عبور تو است     

منتظر  روز ظهور  تو  است

کوچه ی دل تنگی  من  تا ابد        

تیره و تار از غم نور تو است

ساعت   دیواری  دل  می تپید      

 تا که  ز یاد تو خبر میرسید

لیک  کسی  از  دل  دیوانه ام        

جز خبر دوری رویت  ندید

روزی از این دل به درت میکنم      

در غم خود در به درت میکنم

مثل خودت از همه جا میروم        

بی خبر از بی خبرت میکنم

سر  به   بیابان  فنا  میزنم          

بر نی  تو  ناله ی  لا  میزنم   

میشکنم  قاب  دلم  را  شبی         

شکوه  ز ظلمت  به خدا میزنم

راهی غم زار تو بودن بسست        

چشم به دیدار تو بودن بسست

بر دل من مرحم  یاری  گذار      

این همه بیمار تو بودن بسست

قاب دلم خانه ی رخسار توست      

پنجره اش منظر افکار توست

روزوشب اینجا به تو زل میزنم    

این همه  دیوانگیم کار توست

پا به سرای خودت امشب بزار     

نور درعمق  شب تارم بکار

پرده ز رخساره بکش  بی وفا     

بر عطش  دشت نگاهم   ببار

م مهر