سی سالگی

درود بانو
غمگین و زیباست

چقدر با احساس و تاثیر گذار ...

با درود به شما و کلام شما ....

موفق و پیروز باشید ...

مهر را رد میکنی درگیر آبان میشوی
بعد از آن چیزی شبیه خشم طوفان میشوی

چشمهایت دم به دم انگار تر میگردد و
هم قسم با ابرها ، هم فصل باران میشوی

چای را دم میکنی هر شب فقط با یاد او
جای او روی خودت یک خط بطلان میشوی

همچو اسفندی بروی آتش سوزان و داغ
نیمه شب گویی اسیر درد دندان میشوی

مادرت هر روز میپرسد که دردت را بگو
با تمام قدرتت همدست کتمان میشوی

کل شب را یک نفس، تنها ،قدم، پس کوچه ها
پای خسته ، دست لرزان ،شکل اندوه خیابان میشوی

فکر کن سی ساله باشی رفتش پیرت کند
موی طوسی ماه آبان خط پایان میشوی


درود بر شما بانو کاظمی گرامی

عالی سرودید
لذت بردم

سلام بانو
بسیار زیبا

سلام
بسیار زیبا بود

درود بر شما زیبا سروده اید.

بسیار زیبا
درود بر شما

فکر کن سی ساله باشی رفتش پیرت کند
موی طوسی ماه آبان خط پایان میشوی


بسیار زیبا سرودید درد عشق و جدایی را بانو کاظمی

مادرت هر روز میپرسد که دردت را بگو
با تمام قدرتت همدست کتمان میشوی

سلام و عرض ادب شاعربانوی گرامی
بسیار عالی قلم زدید
احسنت به شما
سپاس فراوان نثارتان
قلمتان همواره نویسا
🌹🌻🌼🌷🍀🍀🌷🌸🌼🌻