سورما هیچ
اولماماغن اینجمیش جانمدا تاثیرین قویوپ سورما هیچ
تابی می آتداتمش اوتای دا الووسو سور ما هیچ
الدرم دوشدی ایناندخلارا . گتماخ کونوسوو
کُفرَ باغلاندی دلیم . کُلِ ایمانمی وردیم سورما هیچ
جانما اَلدن ورینماخ داغی هر دم سالدی اوت
بیرایلان تک شعله سی بوینومدا دوردی سورما هیچ
گِتمیسَن نَقشین یازلمش قلبیمین اورتا سنا
اونوتولماز خاطره ندی خاطرات دان سورما هیچ
هر زمان اوتدی یادمدا آیری قالدم کیفدن
عیش و نوشوم گِتدی سنسیز روزگاردان سورما هیچ
اولدی زندان سینه م اورتاسی غمین ناله سینه
حاصلی شعله چکن اوتدی ثریایه قَدر سورما هیچ
قانات آچار اوره گیم بیر ده داها بلکه چاتا
ایکی دنیا دووارن اوجالدی سرری سورما هیچ
مگه سندن ایستگیم قولاغه نجوا دیوری
اولا بیلمز ایسته یه بیله عزیزشی سورما هیچ
شادلغم قالدی یارم چون تاپا بیلمز زلفووی
غملرین نطفه سی آرتماخدا دوغومدا سورما هیچ
سعدیارا نقدر ناله ادیر سن او گولون آردندا
گلی سچماغه درن زمانه دی گل باغندان سورما هیچ
سعدیار
دوستان چنانچه علاقه مند به دانستن ترجمه این قطعه هستی ترجمه آن تقدیم میگردد در حقیقت این شعر با یک معنی به دو زبان سروده شده است
اثری بر تن رنجور من از فقد تواست که مپرس
شرری زین به فراسوی توان است که مپرس
آذرخش افتاده بر دینم زباب رفتنت
کفر گویم آنچه دادم عین ایمان است که مپرس
بر تنم داغ فراقت هر دمی آذر زند
شعله اش رانزدمن ماربرگریبان است که مپرس
رفتی و مانده است نقشت بر ورای قلب من
جاودان خاطر ز برگ خاطرات است که مپرس
از شعف دورم نمود هر جا که بر ذهنم فتاد
روزگارم بی توبی عیشست ونوش است که مپرس
ناله ای حبس درون سینه از غم دارم
ثمرش شعله ناری به ثریا است که مپرس
دلم هر دم بکشد پر که دگر بار رسد
سِرِ دیوار بلند دو جهان است که مپرس
طلبم از تو مگر زمزمه بر سمع نبود
نشود به ز چنین وجه به درخواست که مپرس
طربم ماند عقیم چونکه نیافت طُرۀ تو
نطفه غم ره تکثیر به زاد است که مپرس
سعدیارا ناله تا چند کنی درپس آن گل که برفت
عرصه باغ گل و یدگلچین زمان است که مپرس
غمگین و زیباست