سیمُرغ زندگی

سلام جناب استکی عزیز
اول عرض کنم که دلتنگ اشعار اجتماعی زیبا و پر حرفتان هستیم.

قافیه متوالی ( شاعر دو یا چند قافیه در "بیت" بیاورد ، قرینه یا نامتقارن. که لذت شنیداری و زیبایی قافیه متوالیِ قرنیه ملموس تر است) مانند :
دل در سر زلف یار بستم
وز نرگس آن نگار رستم

که در شعر جناب محمدی استفاده نشده

اگر منظور بزرگوار از قافیه گرفتن "شبیخون" و " پرخون" ایرادِ تکرار قافیه بدلیل کلمه" خون " بوده است ، واقفید که این دو معنای کاملا جدا دارند و بدلیلِ پیشوند گرفتن مانندِ (پرخون) قافیه نشده اند

دوشعر قبلی جناب محمدی عزیز که خوانده بودم ، مشکلات زیادی در قافیه و وزن داشت . این شعر به همین دلیل شایسته احسنت و خسته نباشید است. حتی بار اول که خواندم تعجب کردم از این پیشرفت عالی

عمدا تیک نقد می زنم که دوستان ببینند و این شعر خوانده شود

درود مجدد جناب استکی عزیز
"ایطا" ایرادیست که در قافیه گرفتنِ جزء دومِ کلماتِ مرکب بوجود می آید. مانند : نکورویان و پری رویان

یا: گریان و خندان (که ایطای خفی است و گاها مرسوم)

حتی قافیه گرفتنِ "آب" و "گلاب" ( گل + آب)که به منظور شما نزدیکتر است نیز صحیح می باشد!

در شعر جناب محمدی "شبیخون" کلمه مرکب نیست. صرفا چون در انتهای کلمه "خون" داریم نمی شود گفت قافیه تکرار شده است.

برای مثال:
خاش و خشخاش
اه و چاه
نان و آنان
دقیقا مانند خون و شبیخون هستند کلمه ی اولِ این مثالها عینا در کلمه دوم آمده، اما قافیه صحیح است و بدون ایراد.

می دانید که ارادت دارم خدمت شما بزرگوار
و جهت اطلاع شما و سایر دوستان عرض می کنم: این سری گفتگوها صرفا جهت تبادل اطلاعات و آموزش است و لا غیر !