شکارچی

یه روزی وقت پر زدن،پرام انگار که بسته بود * دل غریب من ولی،بخدا شکسته بود
پرنده ها که پر زدن،منتظرم نموندن * رفتن واسه ی من،کمی شعر سفر رو خوندن
نفرین به این شکارچی،که منو کرد اسیرم * حالا تو این قفس من،بدون تو می میرم
تو نیستی در کنارم،برات آواز میخونم * نمیشنوی صدامو،قفس کرده دیوونم
تو نمیای سراغم،آخه قفس فریبه * تو دنیای آهنی،ببین دلم غریبه
به عشق اون نگاهت،با میله ها میسازم * اما بدون عزیزم،که غرق در نیازم
دلم خوشه به اینکه،شاید بیای به آسمون * بهم بگی کبوترم،کمی برام آواز بخون ./.