جرم عاشقی

این سروده یِ سال ۱۳۸۹ و در مردادماهِ پُر از میوه های رنگارنگ و زیباییِ ایذه سروده شده است ( لحظه هایی که من و شما در این سایت نبوده ایم، هرکداممان به کاری مشغول و به دلی بوده ایم.... سراینده یِ این شعر و مشابه این شاعر، دیگر به تالار شعری ناب نمی آیند و سالهاست خبری ازشان نیست. بی انصافیست که یادی ازشان نکنیم و شعر و احساسشان را ارج ننهیم... این آقا را نمیشناسم و در آن برهه، احتمالا مشغولِ تهیه یِ امورات استخدامی ام بوده ام. از سویی قبولی در آزمون قضاوت را رها کرده و با خبر خوشِ استخدامی دیگری، روزگار را میگذراندم... شما چطور؟)


~~~~~~~~~~~

هنوز هم یک شنبه های بهشت را
در میعاد گاه قرارمان
تکرار می کنم.


آیا این یکشنبه ها رمز و رازیست؟چه سِری در آن نهفته؟ قصه یِ کلیسا و یکشنبه ها و پارادایسِ و پاردایسِ چه مأوایست؟

فردوس،پردیس،پارادیس ( بهشت معنا میدهند و در لاتین و پارسی یک صورت است) دُرُست عکسِ آن.که یک دیو و زشتی هفت شبانه روز با عطر و میخک به انتظارِ ابالیشِ اساطیریست
ابلیس _ عربی
دیابلس یا دیابلوس _ یونانی
ابالیش _ پهلوی،ایرانی( زندیقی،زرتشتی)
اینکه کدام یک از لحاظ زمانی بر دیگری متأثر بوده و بر آن ریشه تشیید یافته،مشخص نیست
اینان یک معنایند یک زشتیِ صورت.



تیک تاک ساعتی
که چون من
خمیازه می کشد.

یک تشخیصِ زیبا و ساعتی که چون غارِ جاوید، خمیازه میکشد


هی گفتم ؛ خنده هایت را بر این باد غماز بپوشان و
اسپند بریز !

یک سنت و فرهنگ ایرانی را فریاد میزند، حکایت اسپند و چشم زخم و شکستنِ تخم مرغی و خنده یِ سارِ تنها


یکشنبه هایِ گیلاس
آن یکشَبه هایِ دار
تو
بودی
که زاده میشُدی



هیچ ستاره ای را رصد نمی کنم.
به گمانم طلسم شده ام ؛

ستاره و رصد و طلسم...مراعاتی بینظیر


_______________

من عاشقِ اینَم که بِگی عاشقت هستم
با ناز بِگی که، پَریِ روزِ اَلَستَم

هر وقت که شانه بِزَنی مویِ سیاهت:
آن لحظه بگویی که تو را سخت،پَرَستَم

در آیِنه وقتی رُژِ قرمز به لَبَت هست:
با عشوه بگویی که به پایِ تو نشستم

یا زردترین رنگِ گُلِ گیسِ سَرَت را:
از نو بگذاری و بگی تازه بِبَستم

هی تاب دهی موی و کُنی خنده و گویی:
یکشَنبه شُدَس، باز بِده دستو بِدَستم

سَر را بُگُذاری به رویِ،شونَمو آنوقت:
در خوابِ خیالَت،بگی آشفته و مَستَم

عمری شُده در خاطرِ شبهایِ مَنی،که:
دِلمُرده و افسرده و پژمرده و خَستَم


✍️ عیسی نصراللهی

دیگر هوا سرد است نوشابه به دونفر نمیچسبد بهتر است برای همه یک فنجان کوچک چای بریزیم خوبی را به اشتراک بگذاریم
مثل عیسی نصرالهی و ...
منتقدانی که از الف منه تازه کار بیسواد تا میم بزرگان را بی ریا و بیطرف مورد کنکاش قرار میدهد و وقت خود را صرف اموزش و بهتر شدن هنر و شعر دوستان میکنند
نگاه ناقد به يك اثر بايد همچون نگاه كارآگاه به يك صحنه پليسي باشد تا بتواند ارتباط منطقي بين اجزاي يك اثر را كشف و تحليل كند. نقد يك حمله و دفاع است؛ حمله به نقاط ضعف و دفاع از نقاط قوت. چه درحمله و چه در دفاع وجدان علمي و وجدان انساني بايد حاكم باشد و قلم و شخصيت در وادي غيرعلمي و احساسی و تعصبی و رفاقتی و درب نوشابه بازکنی حركت نكند. هر امري را بايد با دلايل بپذيريم يا رد كنيم، هرچند كه ممكن است براي ديگران مكدركننده باشد، اما وجدان منتقد جز حقيقت‌گويي نباشد

اصولاً‌ اساس يك اثر يا كار خوب در ايجاد ارتباط است؛ ارتباط بين اجزاي مختلف يك اثر و هرچه اين ارتباط منطقي‌تر و منسجم تر باشد ارزش و اعتبار اثر نيز بيشتر است. اجزاي اين فضاي ارتباطي شامل مولفه های اجتماعي، فرهنگي، سياسي و اقتصادي
من شخصا از عزیزانی چون اخباری بزرگ مهدی محمدی عیسی نصرالهی و مانا جمشیدی طاهره حسین زاده و دیگر عزیزیان منتقد که نامشان را حضور ذهن ندارم سپاسگذارم
یا حق