تنهاترین تنهای تنهام

دلم در دام تو،دام دلت،افتاد و تنهایی سرآمد *

عوض شد زندگیم،غصه ها و هرچی غم از دل درآمد

چه آسان من شدم مغلوب تنهایی و غصه *
گذشت روزای سخت،از آن من شد مظهر مهر و کرامت

چه روزای قشنگی،تویی بانی هرچی دلخوشی هام *
سزاوار نیستم من،که بگذاری ستاره توی شبهام

تویی تو روشنی بخش سیاهی،ظلمت شب *
بیا سنگ صبورم،همدم من،که من تنهاترین،تنهای تنهام

شدم بیمار عشقت،در پی حاذق طبیبی *
طبیب من تویی،نکن کاری،کنم حس غریبی

تو درمان کن که غمگینه دل من *
شوم درمان،مرا با میخ بکوبان بر صلیبی


درودبرادربزرگوارم
حس وحال شعرتان بدنیست وآهنگینه
اما انگاربا قالبهای شعر وقافیه وعروض کاملن
آشنایی ندارید که باید بیشترمطالعه کنید
کتابهای آرایه های ادبی وقافیه وعروض علوم انسانی
برای شرروع کار عالیند وساده وقابل فهم همه چی روتوضیح داده
این شعر به عنوان غزل اشکالات زیادی داره
غزل شعری است که مصراع اول ومصراع های زوج بایدباهم همقافیه باشد قافیه هم کلمه یاکلماتی هساتند که درپایان مصراع می ایند ودارای حروف مشترکند
مثل عسل وغزل
رها ومنها
صدا وردا
که می بینید که درکلمات پایانی باهم مشترکند وهمین قافیه خودش بحث طولانی داره که اینجا مجالش نیست ولی فقط ازجهت آشنایی گفتم تو نتم که سرچ کنید برای مطالعه خوبه
ولی این شعر علاوه براینکه وزنش درذست نبودومشکل داشت قافیه نداشت ودرواقع خیلی کارداره وبایدویرایش شه
هرچه می تونید شعربخونید تا دستتون بیاد کم کم وزن اشعارو
با تلاش وپشتکاربیشتر حتمن موفق میشین همه ی ما ازاین مشکلات داشته اشعارمون وداره واین عیبی نداره درست میشه ان شاالله باکمی تلاش
موفق باشید