خواهم آمد

خواهم آمد
به دیدارت روزی
دست خالی
پوچ...
کهنه
خسته از فرسنگها
شوقِ بیهوده
تشنه خواهم آمد
و برهنه تر از کویر
دل شکسته
و با پاره کفش های کتانی...
خاکی
خواهم آمد به دیدار
سفید بخت شدن تو
به شادمانی فصل آرزوهایت
آنجایی که دل داده ای...
عاشقانه
و مرا برده ای از یاد
خواهی دید
سیاه بخت بودنم را
و تویی که مرا از لحظه های
کهکشان عشقت
سالهاست راندی...
ثانیه ای
خواهی دید
بغض فلک را که مرا می گرید
چروک...
تو دلت خواهد سوخت
به حال من بچه یتیمی که ترا
می نگرد
و در چشمانم عشق...