بنام نگارگرعشق................
....................................................................
خودسِـــتایی،کـــارِ مَــردانِ حقیـقت بـاز، نیست
هـرصـدایــی ،خوش نِشـیند بَردل اَر، آوازنیست
بربُلنـدایی...به هرشـکلی...چـه فرقی می کنـد
هرکـه بگرفت اوج، درپروازِ خود،شهــــبازنیست
گرچـه خوش اَطوارداری، واژه هـــا درگفتـــــگو
هـرکـــلامِ خوش نـوایی، درخورِ اِعـــجاز، نیست
خـامُشی ،گـاهی هـزاران نُکتـه هـا، دارد عَیـان
بوی گُــــل، خود می تَـراود، حـاجتِ اِبراز نیست
وَصفِ مِی نشنیده ازساقی،توخود واعظ شـدی؟
گرچه طوطی درسخن گفتن،سخن پردازنیست
لافِ مستی، پیشِ سرمستان و، پیرِ مِی فروش
کـــــارِ مســـــتان و،مَرامِ پیرِ اهــــــلِ رازنیست
جُزغزل، کزواژه هـایش،عشق می رویـَد به دل
بـادلِ (دیوانـه ی )من، همـدم و،دمسـاز،نیست
.....................................................................
5 2 / 5 / 3 9 (دیوانه)
بوی گُــــل، خود می تَـراود، حـاجتِ اِبراز نیست
دروددددد
بسیارزیبا بود استادبزرگوارم