عشق را بو می کشم!

بعد از این تا می شود از غصه دوری می کنم

امتناع از خنده های خشک و صوری می کنم

لب به لب جانم پر از بوی خوش لبخند توست

سر به زیری مرده و دیگر جسوری می کنم

غصه یک چیز است و غم از دور ترها همسرم

خاطرش را همدم فنجان و قوری می کنم

اشک هایم بی اراده برکه ای شور آفرید

محض تمرین طعم دریا را مروری می کنم

من قزل آلای رودم، عشق را بو می کشم!

خانه هر جا هست باشد، من صبوری می کنم