حدیثِ دل......

استادارجمند درودتان واین زیبانگاریتان باقی

درود استادبزرگوارم
بسیارزیبابود
مثل همیشه بردل نشست

مناجاتی بسیار زیبا و شورانگیز

با سلام استاد عزیز مثل همیشه عالی سروده آید موفق باشید

سلام
جناب استاد وشاعر توانا وبزرگوار
احسنت بسیار زیبا بود
موید باشید

........
جُـز دَرگـــهِ تـو، روی بـه هـرجــا، نکرده ایم..........



سلام بر استاد بزرگوار

موید وموفق باشید

درود هابرشما استاد فرهیخته وتوانا بهره مند شدیم از کلامتان پاینده باشید

عُمری، بـه غیـرِ بَنـــــدگی ازمـا، نـدیـده ای


جُـز دَرگـــهِ تـو، روی بـه هـرجــا، نکرده ایم

درود استاد گرامی جناب مهرآبادی گرانقدر
غزل های شما همیشه زیباست و عارفانه ای زیبا خواندم
دستمریزاد
بهره می گیریم از کلام نابتان

سلام استاد شیخی عزیز
بسیار زیبا
لذت بردم
درودها...

گـردَستمـان تهی ست، ببخشــای ای کریم

جُـز رحمتَت، کــه خواهشِ بیــجا، نکرده ایم

(دیوانه) ایم گرچـه، همین بَس که عُمرِ خود

صــرفِ هَـوی و،میـــلِ بـه دُنیـــــا، نکرده ایم

درود استاد ارجمندم
نویسا باد قلم زیبا نویستان

برای زیستــن دوقلب لازم است
قلبــی که دوست بدارد و قلبــی کــه دوستــ اش بدارند
استاد همیشه شعرت را زیبا می بینم

................... .......................
مثل همیشه زیباااا و بامحتواااا...
هزارااان درود استاد عزیز
................ ....................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

مرد ملاک وارد روستا شد. آوازه اش را از ماهها پیش شنیده بودند.
زمینها را میخرید. خانه ها را ویران میکرد و ساختمانهایی مدرن بر آنها بنا میکرد.
پیشنهادهایش آنقدر جذاب بود که همه را وسوسه میکرد.
روستاها یکی پس از دیگری به دست او ویران شده بود.
نوعی حرص عجیب داشت. حرص برای زمین خواری
همه میدانستند که پیشنهادهای مالی جذابش، این روستا را نیز نابود خواهد کرد.
کدخدا آمد. روبروی مرد ایستاد. مرد در حالی که به دامنه کوه خیره شده بود گفت:
کدخدا! همه این املاک را با هم چند می فروشی؟
کدخدا سکوتی کرد و گفت: در ده ما زمین مجانی است.
سنت این است که خریدار، محیط زمین را پیاده میرود و به نقطه اول باز میگردد.
هر آنچه پیموده به او واگذار میشود.
مرد ملاک گفت: مرا مسخره میکنی؟
کدخدا گفت: ما نسلهاست به این شیوه زمین می فروشیم.
مرد ملاک به راه افتاد. چند ساعتی راه رفت.
گاهی با خود فکر میکرد که زودتر دور بزند و به نقطه شروع بازگردد
اما باز وسوسه میشد که چند گامی بیشتر برود
و زمینی بزرگتر را از آن خود کند. تمام کوهپایه را پیمود
غروب بود. روستاییان و کدخدا در انتظار بودند.
سایه ای از دور نمایان شد. مرد ملاک کم کم به کدخدا و روستاییان نزدیک می شد.
زمانی که به کدخدا رسید، نمیتوانست بایستد. زانو زد.
حتی نمیتوانست حرف بزند. بر روی زمین دراز کشید و جان داد.
نگاهش هنوز به دوردستها، به کوهپایه ها، خیره مانده بود.
کوهپایه هایی که دیگر از آن او نبودند
“لئوتولستوی”

سلام
استاد عزیزم
بسیار زیبا و دلنشین

سلام جناب استاد مهر آبادی
سروده از دل و عشق و درس تان هم بر دل و هم ،هم عشق و هم درسی بود برای من و جز تشکر از فرصت هم کلامی اندیشه تان حرفی نیست.

سلام و درود جناب مهرآبادی استاد بزرگوارم
گـــرسَـــــربِـدارِ وادیِ عشقـــــیم، ازتوییم

داری که جُز، بـه عشقِ تو، بَرپـا نکرده ایم

پوشیده نیست از دوست راز دل ما که برده ایم به غیر دوست !... \"جُزتـو، حدیثِ دل، بـه کش اِفشا نکرده ایم \" آخر راهی بنمانده جز سرای دوست
در غایت زیبایی ست کلام تان و می آموزم چون همیشه استاد گرانقدرم
غزل دل انگیزتان زیبا به دلم نشست
•~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•° •~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•°
جامعه زمانی حكمت و سعادت می یابد كه مطالعه، كار روزانه اش باشد.
سقراط
•~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•° •~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•°
همیشه باشید و بسرایید