غزل دف

درود استاد
بسیارزیباومحکم قلم ی زنید
آفرینهاااااااا

درود بزرگوار
غزلی بسیار زیبا و شورانگیز
دلنشین و جانانه
شاد باشید

شور بود و شور
و ممنون
زیبا مینویسید
دعوتی فقیرانه دارم از شما به صفحات ناقابلم

سلام
شاعر بزرگوار
بسیار عالی
موفق باشید

درود برشما
چقدر استادانه قلم زدید مرحبا بر شما و اندیشه نابتون
حوشحالم در کنار شما هستیم واستفاده میکنیم از اندیشه نابتون

جناب آقای مقدّم عزیز، سلام علیکم.
...............................................................
دَف بزن تاکه سماعت به سماوات بَرد
بسته ی جان وتنی ،تارَهی ازخویش، بِزن
...............................................................
عارفانه ی بسیار زیبایی ست بزرگوار......خسته نباشید
مصرع سوم، (سینه ی دَف) می بایست نوشته شود، تاخواندن راراحت ترنماید......ودومورد هم اگر(بازخوانی بفرمایید)دردومصرع، یک هجا، کم دارد.......واقعاً حیف است این غزلِ زیبا...........ببخشید بر(دیوانه)

درود برشما

................... ........................

درود جناب مقدم
اشعارتان بسیااار زیبااااا ،پرشور، و چشم و دلنوااازند
با اشتیاق صفحه ی شعرتان را باز می کنم
ممنون بابت انتشار
سال خوبی داشته باشید
................... ......................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

فردی در مرغزار قدم میزد و به طبیعت می اندیشید.او به مزرعۀ کدو تنبلی رسید.آن طرف تر،درخت بلوط بزرگ و زیبایی قد برافراشته بود.
او به زیر درخت رفت و به این اندیشه فرو رفت که چرا خدا بلوط های کوچک را بر روی شاخه های به این عظمت قرار داده و کدو تنبل های به این بزرگی را بر روی بوته ای کوچک؟!با خود گفت بهتر نبود بلوط های کوچک بر روی بوته های کوچک و کدو تنبل های بزرگ بر روی شاخه های بزرگ درخت قرار می گرفت؟
سپس زیر درخت بلوط دراز کشید تا چرتی بزند.دقایقی بعد،بلوطی روی بینی اش افتاد و بیدارش کرد!
او همان طور که بینی خود را می مالید؛ خندید و گفت:
فکر می کنم حق با خدا باشد!

سلام

زیبا بود

ویکدست

کوبش دف در آن مشهود بود

عجب دف تو دفی بود خدایی
فقط رقص سما رو کم داشت
درودهااااااااااااااااااااااااا
عالی بود عالی

درود
ممنونم

شور. و حالی داشت عجییب ...
درودها

سلام ودورود بر شماجناب بسیار زیبا آتش دل که می تابد زبان شلعه آن می شود حدیث عشق را به دست قلم می سپارد
تبریک