مادر

زنده باد گرانقدر عزیز ممنونیم از مهر قلمتان که این گونه در وصف فرشته های زمینی می سراید

درودها برشما استادگرامی
زیبا قلم زدید
احسنت
میلاد حضرت فاطمه وروز مادر مبارک

درود گرامی
تقدیمی زیبایی است
مبارک مادران عزیز باشد

خداوندا گر باز می رسید دستم به دامانش

چادر نمازش سجده گاهم

بر قبله گاهش

هزاران سجده شکرانه می کردم..............

درود بر شما جناب آزاد بزرگوار

بسیار زیبا و در خور ستایش

هر چه از مادر گوییم کم است

همه روز ، روز مادر است بر همگی آنان گرامی باد

جناب آزاد منش بزرگوار
درود بر شما
میلاد حضرت فاطمه وروز مادر مبارک

............... ......................
زیباااا بود همشعر خوبم
هزارااان درود

آسماني پر از ستاره، دشتي پر از گل،
تقديم به کسی که بهشت زير پايش جا دارد.
تولد بانوی دو عالم و روز زن مباااارک باشد
............... ......................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

ضرب المثل یه آشی برات بپزم…..از کجا امده؟
در کتاب (سه سال در دربار ایران) نوشته دکتر فووریه٬ پزشک مخصوص ناصرالدین شاه، مطلبی نوشته شده که پاسخ این مسئله یا این ضرب المثل رایج بین ماست.
او نوشته: ناصرالدین شاه سالی یک بار (آنهم روز اربعین) آش نذری می‌پخت و خودش در مراسم پختن آش حضور می‌یافت تا ثواب ببرد. در حیاط قصر ملوکانه اغلب رجال مملکت جمع می‌شدند و برای تهیه آش شله قلمکار هر یک کاری انجام می‌دادند. بعضی سبزی پاک می‌کردند. بعضی نخود و لوبیا خیس می‌کردند.
عده‌ای دیگ‌های بزرگ را روی اجاق می‌گذاشتند و خلاصه هر کس برای تملق و تقرب پیش ناصر الدین شاه مشغول کاری بود. خود اعلیحضرت هم بالای ایوان می‌نشست و قلیان می‌کشید و از آن بالا نظاره‌گر کارها بود. سر آشپزباشی ناصرالدین شاه مثل یک فرمانده نظامی امر و نهی می کرد. بدستور آشپزباشی در پایان کار به در خانه هر یک از رجال کاسه آشی فرستاده میشد
و او می‌بایست کاسه آن را از اشرفی پر کند و به دربار پس بفرستد. کسانی را که خیلی می‌خواستند تحویل بگیرند روی آش آنها روغن بیشتری می‌ریختند. پر واضح است آن که کاسه کوچکی از دربار برایش فرستاده میشد کمتر ضرر می‌کرد و آنکه مثلا یک قدح بزرگ آش (که یک وجب هم روغن رویش ریخته شده) دریافت میکرد حسابی بدبخت میشد.
به همین دلیل در طول سال اگر آشپزباشی مثلا با یکی از اعیان و یا وزرا دعوایش میشد٬ آشپزباشی به او می‌گفت: بسیار خوب! بهت حالی می‌کنم دنیا دست کیه! آشی برات بپزم که یک وجب روغن رویش باشد!!!

سلام
دوست گرانقدر
شعر با ارزش و به یاد ماندنی را قلم زده اید
درودتان باد
یا علی ع

ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺯﻥ، ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﺗﺮﯾﻦ ﺍﻋﺠﺎﺯ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺶ، ﺑﺎﯾﺪ ﻭﺿﻮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮔﺮﻓﺖ
ﻭ ﺑﺮ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﺭﻭﯾﺶ ﺳﺠﺎّﺩﻩ ﺍﺯ ﮔﻠﺒﺮﮒ ﯾﺎﺱ ﮔﺴﺘﺮﺩ
درود زیبا بود

با درود و سلام به شما

و به کلام و احساس شاعرانه تان ...

پاینده باشید و سالم ...

جناب آقای آزادمنشِ عزیز، سلام علیکم.
..............................................................
نیمایی زیبایی ست درمقامِ مادر...............که واقعاً جای ان دارد که به خاطرشان، سجده ی شُکربجای آورد....................
خسته نباشید بزرگوار.....