من عاشق آن شاهدِ دردانه ی شهرم
در عاشقی اوست که افسانه ی شهرم
 
دیوانه ترین نغمه سرای شب مهتاب
مستانه ترین نغمه ی مستانه ی شهرم
 
دل شاد ترین قاصد آن یار قدیمم
غم دار ترین غم کش غمخانه ی شهرم
 
هم دُرد کش رند خرابات نشینم
هم پادشهِ محفل شاهانه ی شهرم
 
از بس که پر از باده ی او ساغر جان شد
لبریز ترین ساغر و پیمانه ی شهرم
 
با مکر و فسون بر لب او بوسه زدم باز
استاد فسون کاری رندانه ی شهرم
 
حامد به خرابات چنین گفت به گوشم
من شاعرِ شبهای غریبانه ی شهرم
 
اسفند ماه 89
حامد زرین قلمی