مست

باده نوشم،مست،ساقی یار من
جام و لب،برهم رساندن کارمن
در ره ما،راه ایمان زور نیست
خالق ما،دشمن انگور نیست
گرچه دایم سر درون خمره ایم
سربه کارخود،دلی نشکسته ایم
از کلام مادوچشمی خون نشد
چشمه قلب کسی جیحون نشد
زاتش دوزخ نمی ترسیم ما
بر بهشتش دل نمی بندیم ما
اتش عشقش به جان افروخته
چشم بر حسن جمالش دوخته
راه حق،درصافی می یافتیم
تار دل بر پود ایمان بافتیم
دلقکم ،هم صحبت من مشک خود
من خدا رادیده ام،در اشک خود