حرف گلوی مومن پیغام شر ندارد

وقت سحر به ناله هنگام شب به مویه


عاشق شدن که دیگر شام وسحر ندارد

دروداستاد بزرگوارم
شعرتون حس وحال خوبی داشت مثل همیشه
هربیت به تنهایی بسیارزیبا ودلنشین بود

اما مشکلاتی هم داشت
ازجمله اینکه ارتباط افقی وعمودی شعر اونجور که باید نیست
وابیات دچار ازهم گسیختگی شده
به ظاهر حرف بزرگی پشت شعرتون هست
اندیشه محکم است وزن وقافیه وردیف هم درست است
اما کمی نیازبه کاربیشتر دارد
پیام شعر ان طور که باید وشاید واضح نیست
مثلن دربیت اول وقتی که می گویید
هرکس که نیست چون من او درد سر ندارد


درمصراع دوم
چون درد سر ندارد از خود خبر ندارد
کسی که دردسرندارد ازخودخبرندارد منظورتون بوده
که این ازلحاظ معنایی درست نمی تونه باشه
می توانستید بگویید
ازحس وحال عاشق هرکس خبرندارد
البته اینا پیشنهاده
یادربیت دوم نوشتید
خواهی مرا صدا کن خواهی کسی دگر را

باید دربیت قبلی مشخص می شد که کی شمارو صدا باید کنه؟
مخاطب رو می گید یا کس دیگر را؟
می پیچد این صدایت کوه وکمر ندارد
کلن شعرخوبیست که اگر کمی بیشتر پرداخت شه عالی میشه چون کمی پیچیده شده
نیازبه یه تجدید نظری داره
البته جسارتم رو ببخشید
من شعرهای خوب وقویی ازشما دیدم اما این شعر مثل بقیه ی اشعارتون نبود
نقادخوبی نیستم وگاهی اشعارخودم هم پراز ایراد واشکالات ریزودرشته
اماحیفم اومد چیزی نگم چون فکر می کنم عجله ای شده کمی ومطمانم که قدرت وتوان ویرایشش رودارید
اگر خودتان هم چند باربدقت بیشتری بخوانید
متوجه نقایصش خواهید شد
موفق باشید
وبازهم ببخشید که فضولی کردم کمی
چون می دونم نقد پذیرید