تو چه سخت میمیری...

من تو را در دل خود دار زدم؛

تو چه سخت میمیری...!

با چه هیچ سنگینی

تو در این دلکده ی هیچ، نفس خواهی زد

در فراسوی خیالم دست و پا خواهی زد

غرق در حس فراموشی تو میخوابم

در تکاپوی خیال مردنت بیدارم

و چه هیچ محکمی؛

در من بی تو قدم میزند و خوشحالم

و تو را از خود تو خط میزنم، خوشحالم

و چه هیچ مبهمی؛

وقتی از هر لحظه ام بوی تو را میفهمم

وقتی در زندگی ام هنوز "تو" را کم دارم...