پدر پسر آفتاب

استاد گرانقدرم جناب عاشق عزیز منتظر حضور ارزشمند شما در بخش های مختلف سایت اعم از گفتگوی ازاد ، مسابقات ، بداهه سرایی، و جلسات نقد و غیره .. می باشیم . ممنون میشویم مارا با نظرات خوب و زیبایتان همراهی نمائید

درود بزرگوار
بسیار زیبا و شورانگیز بود

سلام
بسیار زیبا استاد

جناب جعفریان استاد عزیز و شاعر گرامی ، مرثیه گونه ای ناب را خواندم که حقیقتا بسیار اثر گذار بود ...
استفاده هوشمندانه و بسیار بجای شما از واژه های پسر...پدر ... آفتاب ، خیلی خیلی کلیدی و عالی بود... درود بر شما

درود برشما استادبه زیبایی سرودی پاینده باشی

درود بر شما استاد
زیباست
پاینده باشید

بسیار عالی

................. .......................
درود استاد عاشق ارجمند
بسیاااار زیبااا بود
................. ......................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

روزی شاگرد یک راهب پیر هندو از او خواست که به او درسی به یاد ماندنی دهد. راهب از شاگردش خواست کیسه نمک را نزد او بیاورد. سپس مشتی از نمک را داخل لیوان نیمه پری ریخت و از او خواست همه آن آب را بخورد. شاگرد فقط توانست یک جرعه کوچک از آب داخل لیوان را بخورد، آن هم به سختی.
استاد پرسید: «مزه اش چطور بود؟»
شاگرد پاسخ داد: «خیلی شور و تند است، اصلاً نمی شود آن را خورد.»
پیر هندو از شاگردش خواست یک مشت از نمک بردارد و او را همراهی کند. رفتند تا رسیدند کنار دریاچه. استاد از او خواست تا نمکها را داخل دریاچه بریزد. سپس یک لیوان آب از دریاچه برداشت و به شاگرد داد و از او خواست آن را بنوشد. شاگرد براحتی تمام آب داخل لیوان رو سر کشید. استاد این بارهم از او مزه آب داخل لیوان را پرسید. شاگرد پاسخ داد: «کاملا معمولی بود.»
پیر هندو گفت: «رنجها و سختیهائی که انسان در طول زندگی با آنها روبرو می شود همچون مشتی نمک است و اما این روح و قدرت پذیرش انسان است که هر چه بزرگتر و وسیعتر می شود، می تواند بار آن همه رنج و اندوه را براحتی تحمل کند. بنابراین سعی کن یک دریا باشی تا یک لیوان آب.»

باسلام استاد عزیز عالی لذت بردم موفق باشید

سلام بر شما