اوج دلتنگی

بی تو سرگردانم ای بیدار عشق

مثل آن طوفانم ای بیدار عشق

آمدم بر سجده گاهت سر زنم

بوسه بر آن فرق و آن پیکر زنم

تار و پودم درد و آهی بیش نیست

همدم قلبم بجز تشویش نیست

لحظه ای بگذار با خود پر زنم

بر دیار لاله هایم سر زنم

آن دیاری را که اینک غربت است

بی صدا،خاموش،بی شک غربت است

من همان هستم که با خود داشتم

عشق آزادی که با گُل کاشتم

رفتی ای دل باز تنها مانده ام

با دریغ و حسرت اینجا مانده ام

گر چه تقدیرم چنین است ای رفیق

اوج دلتنگی همین است ای رفیق

کرم الله کریمی-آبدانان