جوشش می

این دلم محضر روي خوش تو


دیده ام محو تماشای تو است.. باسلام وعرض ادب استاد

درود استادبزرگوارم
بسیارزیبا بود

درود استاد گرامی
عارفانه و مناجات گونه
زیبا و دلنشین

سلام
نوعی دیگر از شعر شما را خواندم
بسیار زیبا بود
تا به حال من از شما غزل نخوانده بودم
منون

آدمی اگر می دانست که بت پرستی یعنی چه... یقین بت پرست می شد. یکی را همه جانبه و با تمام وجود پرستیدن و به پایش قربانی دادن...حتی جان خود را ... خب دیگر بنده گی بیشتر و بهتر از این هم می شود... ؟
استا عزیز و شاعر ارجمند اثر زیبا و آموزنده شما باز هم بر ما افزود و از این بابت بی نهایت سپاسگزارم . برقرا باشید و درود بر شما
طالب بت به در بتکده ها
در پی آن رخ رعنای تو است

جناب آقای میرک آبادی عزیز، سلام علیکم.
..............................................................................
بنده که اولیّن بارست جُز،مثنوی ازشما می خوانم.........ولی احتمالاً مسبوق به سابقه باید باشد..........بسیار زیباست ومحتوایی عارفانه.......که به دل می نشیند.البته غزل نمی تواند باشد ،چون ردیف وقافیه ی درمصرعِ اولّ با بقیه متفاوتست.ودرنهایت (قطعه ) ایست بسیار زیبا.
...............................................................................
خبرم داد دوچشمِ شوخت.........
فقط این مصرع احتیاج به بازنگری دارد.
ببخشید وموفق باشید.

سلام و درودها برشما استاد
میرک آ بادی عزیز
زیباودلنشین است شعرتان
دستتان درد نکنه شاعر

درود بر شما استاد زارع
بسیار عالی
ممنونم

ساقی اندر سر سودای تو است...
مثل همیشه عالی

سلام وعرض ادب استادزارع گرانقدر
اثری مجذوب کننده فوق العاده زیبا ودلنشین با قلمی سرشار ازاندیشه وناب
لذت بردم
شادزی

درودها استاد گرامی
همه ی ابیات شاه بیت بودند هر چه گشتم یکی را انتخاب کنم نشد
یکی زیبا تر و پر مفهوم تر از دیگری

خبرم داد دو چشم شوخت
جوشش می همه از رای تو است
مولانا هم می فرماید :
آتش این بانک نای ونیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد

آتش عشقست کاندر نی فتاد
جوشش عشق است کاندر می فتاد


نی حریف هر که از یاری برید
پرده هایش پرده های ما درید

همچو نی زهری و تریاقی که دید؟
همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟

نی حدیث راه پرخون می کند
قصه های عشق مجنون می کند

محرم این هوش جز بیهوش نیست
مر زبان را مشتری جز گوش نیست

در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت گو: رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست

هرکه جز ماهی ز آبش سیر شد
هرکه بی روزیست روزش دیر شد


















































































































































































































































































































































































































































































































بند بگسل باش آزاد ای پسر
چند باشی بند سیم و بند زر

گر بریزی بحر را در کوزه‌ای
چند گنجد قسمت یک روزه ای

درود بر شما
قطعه ی زیبایی ست

سلام

درود بر شما و احساس زیبایتان جناب زارع

ذوق و احساس نابتان قابل تقدیر است

...................درود.....................

سلام جناب زارع گرامی
درود بر شما
شعر بسیار زیباییست

درود بر استاد بزرگوار

سروده زیبایی را باز از قلم سبزتان خواندم

زیبا سرودید استاد
سرافراز باشید

زیبا و عارفانه سرودید استاد گرامی
احسنت...

درود برشما استادگرامی جناب زارع غزلی زبا از شما خواندم ولذت بردم پاینده باشی

درود بر شما .

جناب استاد ميرك آبادي بزرگوار سلام
قطعه ي بسيار زيبا و زيبا از يَم وجودتان خواندم.
پرمحتوا و سرشار از نكات قابل تامل،چونان هميشه افتخار مي كنم به آموختن از محضرتان.
برقرار باد انديشه والا و قلم بالابلندتان

................ ....................
ماهی تنگ بلور دل ما
در هوای کف دریای تو است


دست مریزاااد استاد خوبم
هزارااان درود
................ ................
جوانی به حکیمی گفت: «وقتی همسرم را انتخاب کردم، در نظرم طوری بود که گویا خداوند مانندش را در دنیا نیافریده است. وقتی نامزد شدیم، بسیاری را دیدم که مثل او بودند. وقتی ازدواج کردیم، خیلی‌ها را از او زیباتر یافتم. چند سالی را که را با هم زندگی کردیم، دریافتم که همه زن‌ها از همسرم بهتراند.»
حکیم گفت: «آیا دوست داری بدانی از همه این‌ها تلخ‌تر و ناگوارتر چیست؟»
جوان گفت: «آری.»
حکیم گفت: «اگر با تمام زن‌های دنیا ازدواج کنی، احساس خواهی کرد که سگ‌های ولگرد محله شما از آن‌ها زیباترند.»
جوان با تعجب پرسید: «چرا چنین سخنی می‌گویی؟»
حکیم گفت: «چون مشکل در همسر تو نیست. مشکل اینجا است که وقتی انسان قلبی طمع‌کار و چشمانی هیز داشته باشد و از شرم خداوند خالی باشد، محال است که چشمانش را به جز خاک گور چیزی دیگر پر کند. آیا دوست داری دوباره همسرت زیباترین زن دنیا باشد؟»
جوان گفت: «آری.»
حکیم گفت: «مراقب چشمانت باش.»

دلنشین و لطیف

استاد گرام
درودهااااااااااااااااااااااا می آموزم از شما عزیز دل
مانا باشی مهربان

درود برادر بزرگوارم

بسیار بسیار زیبا بود

و البته بسیار متفاوت نسبت به باقی اشعارتان

مرحبا

درود برشما جناب زارع
بسیار زیبا
لذت بردم


خلق هر شعر و غزل در گرو
گرمی یک نفس از نای تو است

سلام
مدهوش جام عرفانتان شدم

درود
کلاسیکی زیبا

درود فراوان به سرور ارچمندم استاد بزرگوار جناب زارع
بسیار زیبا همچنان گذشته
عارفانه وپند آموز دست حق
نکهدار مانا باشید