فراق

درود گرامی
دلنوشته ای بسیار زیباست
به گمان کمترین
اگر نیمه مصایع در پی هم نوشته و اصلاح شود
نیمایی زیبا و خوش آهنگی است

......................... ............................
درود همشعر خوبم
زیبا بود
......................... .............................
روزی لئون تولستوی در خیابان در حال قدم زدن بود که ناآگاهانه به زنی تنه زد
زن بی وقفه شروع به فحش دادن و بد وبیراه گفتن کرد!
تولستوی کلاهش را از سرش برداشت و محترمانه معذرت خواهی کرد
و در پایان گفت : مادمازل من لئون تولستوی هستم.
زن که بسیار شرمگین شده بود عذر خواهی کردو گفت : چرا شما خودتان را زودتر معرفی نکردید ؟
تولستوی در جواب گفت :
شما آنچنان غرق معرفی خودتان بودید که به من مجال این کار را ندادید !!!

درود دوست گرامی
بسیار زیبا و با احساس سرودید
احسنت

چشم هایم را می بندم
تا مخفی شوی
می شمارم :
یک
دو
سه
.
.
.
.


یکی انگار
در قلبم
پنهان شده است !

مسعود احمدی
درودت باد