ساحل آغوشت

خوشحالم ـ
که عطر
نفس هایت
رغیب سر سخت
اقاقی هاست.
بی گمان
هرکه تو را دید
نگاهش
از آسمان ؛
زیر پایت افتاد. بداهه
حضرت استاد جمیله ی عجم بی نهایت زیبا سرودید چنان زیبا و دلکش حس تان کردم که پوست تنم مور مور شد عظمت احساستان ستودنیست افرین و احسن

باسلام خدمت استاداحسانی فر عزیز
وممنون ازاینکه شعرعقیمم رومورد لطف ونقد وبررسی قرارداده بودید
خوشحالم که اولی هم موردتوجه شما قرارگرفت
اکثریت قریب به اتفاق دوستان شعر دومی را برگزیدند وسومی را
وخداروشکر که اولی هم موردپسندشما ,واقع شد
درمورد دومی باشماموافقم کمی پیچیده شده ویکی دوتا ازدوستان مثل استادغلامی وظهوری ارام
هم نظراتی شبیه همین داشتند.
ومن درجوابشون این توضیح رادادم که .............
دراصل وبه زبان ساده میخواستم بگم
که وقتی موج درد مرا به ساحل اغوشت می کشاند
ارامشی به من دست می دهد که ان راباهیچ مسکن دیگری عوض نمی کنم .............
وقتی کسی از زوردرد به مسکن پناه می بره آرامش می گیره
اما این آرامش مصنوعی است وبه دردنمی خوره وبرای مدت کوتاهیه
اما آرامشی که در آغوش معشوق به دست میاد یه چیز دیگه است چه معشوق زمینی وچه آسمونی
حالا این معشوق اگر آسمانی باشه که دیگه نورعلی نوره
و آرامشش ماندگارتر
ساحل جای امنیه درمقابل امواج ودریایطوفانی
ومن اغوش یار رابه ساحلی تشبیه کردم که با هجوم امواج درد به اون جا پناه می برم تا آرام بگیرم وبا هیچ آرامش بخش دیگه ای عوضش نمی کنم
حالا این درد دردعشق می خوادباشه یاهزارو یک نوع درد ومرض دیگه دراصل همون نشستن برسجاده ی نیایششه برادرخوبم و آغوش خداست که بهترین مسکن دردهاست!!
ودرمورد تصویر آهو وصید واینهاهم که گفتین زیادتکرارشده درادبیات وکلیشه ایه من موافقم
اما به نظرمن اگرمعنای جدیدی از آن استخراج شه
وتصویر جدیدی ساخته شه وباعث لذت مخاطب شه بازهم زیباست
وهیچ اشکال وایرادی ندارد حتی اگرصدهابارهم تکرارشده باشه
درسته دراین شعر آهو امده ولی حرفی ازصید وصیاد نیامده که کلیشه باشه واین را ازنگاه یک زن اگرنگاه کنید هیچ اشاره ای به صید وصیادی نشده چون چشمان آهو صید نمی کنه بلکه دیوانه می کنه صید کردن کمی درش خشونت هستوقتی صیاد دنبال شکارآهوست عاشقش نیست واگرقرارباشه کسی رابه زور شکارکرد دیگه عشق معنایی نداره زوری که نیست عشق رانمی شود خرید ودریکی ازاشعارمم هم اشاره کرده ام که برای عشق کیسه نمی دوزند اما وقتی که می گوید آهوی چشمانم یک دشت رابی قرارو مجنون می کند یعنی یک دشت عاشق زیبایی آهوست اما آهو نگاهش به دنبال چیزی بالاترازیک عشق معمولی است وزیبایی اش برایش هیچ ارزشی درمقابل زیباییهای یارش ندارد
واتفاقن من با وسواس بسیارزیادی این شعر را انتشار دادم چون همون اول که ازچشمان اهو صحبت میشه ذهن مخاطب را به ناکجاها می بره وازش شاید بد هم استباط شه مال چندین وقت پیشه وهی سبک سنگین می کردم که بذارمش یانه ؟
اما همین شعرسومی راقبلن برادرم و یکی دوتااز دوستانم که شاعرنیستند وفقط ازجهت دوستی بامن اشعارم روهم مطالعه می کنند ومشوقم هستن همیشه
بدون اطلاع خودم درگروههای تلگرام گذاشته بودن وبعد به من گفتن که خیلی هم استقبال شده ازش ومنم با جرات اینجا هم گذاشتمش
واگرچه شاید درست نباشه شعر رو تفسیر کرداما این کوتاه درظاهر کاملن عاشقانه محض است ولی معنایی عارفانه داره
ومنظورشاعر این بوده که همه دیوانه ی منند ومن دیوانه ی تو وتورو هرکس یه جوری تصورمی کنه یا معشوق مجازی ویاهم معشوق واقعی وهمان معبود وخالق زیبایی هاست ومعنای متفاوتی به نظرخودم داره
حال بقیه هرتصوری که داشته باشند مختارند که عاشقانه حسش کنند یا عارفانه عاشقانه یا عارفانه ی محض
بازهم ممنونمممممممم که وقت گذاشتید برادرخوبم برادرخوبم البته یادتون باشه چاقوی نقدتون یه کم زیادی تیزبود ترسیدم اولش

سلام و عرض ادب خواهر بزرگوارم
کوتاه نوشته های زیبایی بود.
اولی را زیباتر یافتم.
در دومی فرمودید که آرامش را با مسکن عوض نمی کنید.
اینجا تناقض معنایی وجود دارد.چون مسکّن برای تسکین درد است.اگر می فرمودید دردم را با هیچ مسکنی عوض نمی کنم تناقض معنایی مرتفع می شد.(نظر شخصی ام است).
کوتاه سومی:
مشغول سرودن غزلی بودم و از تصویر آهوی چشم و صید و صیاد و ... بهره بردم.
بعد از اینکه شعر را به استاد فروزان شهبازی برای نقد ارائه کردم ایشان به حق فرمودند که این تصویر در اشعار ما بسیار زیاد است.گرچه سعی کرده بودم مفهومی جدید از این تصویر ارائه کنم و ایشان به این مسأله واقف بودند!
بنده هم آن بیت را بوسیده و از شعر حذف کردم.
صراحت لهجه ام را عفو فرمایید.
مؤید باشید.