تنگ بلور

توای دل من تنگ تراز تنگ بلوری

تو تشنه ی دیدار وبسی تنگ حضوری

چون سبز گیاهی که بگردد پی خورشید

هردربزنی در پی تابیدن نوری

تودانی تو بینی توراه شناسی

امادلکم مستی وپابند غروری

ای دل تو غریبی به جهان گذرانی

میسوزی واز گرمی تب هرم تنوری

این راه بدانی که نه آسان بتوان رفت

ای دل تو مگر راه بیابی به صبوری

یارب بگشادر که منم خسته ی تنها

زان پیش که بینم قدمم بر لب گوری