ای که زهرواژه به معناتری!!!!!

بزرگوار عزیز نوشیدم از مهر اندیشه و احساس خوبتان

درود استادبزرگوارم
شعر زیبایی بود
که البته باکمی ویرایش زیباترم میشه

.................. ......................
زیرلب تلخ ترک خورده ام
از شکرعشق گواراتری
صورت گلفام نجیب بهار
گرچه که زیباست،توزیباتری


درود بزرگوار
بسیار زیباااا بود
.................. ......................
موشی در خانه صاحب مزرعه تله موش دید !
به مرغ و گوسفند و گاو خبر داد
همه گفتند : تله موش مشکل توست به ما ریطی ندارد !
ماری در تله افتاد و زن مزرعه دار را گزید !
از مرغ برایش سوپ درست کردند !
گوسفند را برای عبادت کننده گان سربریدند !
گاو را برای مراسم ترحیم کشتند !
و در این مدت موش از سوراخ دیوار نگاه میکرد و به مشکلی که به دیگران ربط نداشت فکر می کرد !!!

دوستان شاعرم،ازدقت نظرشماسپاسگزارم.
درباره مصراع اول،شایدلازم باشه بگم،کاربرد«به»به جای«با»درشعرونثرفارسی سابقه طولانی داره،درحقیقت« بامعنا» عوض شده با«به معنا»
بازهم ازتوجهتون سپاسگزارم.

علامه طباطبایی روزه اش رابه بوسه برضریح مطهرحضرت معصومه(س) افطارمی کرد(بابوسه...)=شهیدمطهری

عیسی ( ع)فرمودای دنیاچراچادررنگین سرکرده ای؟ گفت تادل جوانان رابه آن فریب دهم،( باآن)=کشکول منتظری یزدی.

اهل معرفت به چشم دل دنیارابنگرند...( باچشم دل)

شخصی به کعبه میوه ی خوشبوبه دست داشت،
بویی کشیدوگفت : این به ترازخداست..
( کعبه؛ مجازازخداست وبه کعبه یعنی باخدا،)
ای که زهرواژه به معناتری=ای کسی که ازهرواژه ای بامعناتری.
البته الآن چنین کاربردی،محدودشده،امادرکتاب زبان فارسی سوم انسانی،به تفصیل( باتفصیل) بیشتری آمده،
بازهم ازدقتتون صمیمانه سپاسگزارم.

سلام

عرض سلام و ادب

درود بر احساس زیبا و دلنشینتان بزرگوار

درود برشما دوست عزیز