جاده

تا انتهای چنین راه و جاده خواهم رفت
اگر چه پاسخِ نه را بداده خواهم رفت

اسیر عشق او شده ام چاره ای نمیباشد
گمان کنم که مرا جان سِتاده خواهم رفت

ز چین گذشته به ما چین رسد اگر یکروز
سواره گر نشود، هم پیاده خواهم رفت

برای دیدن لبخند او به باغ بهشت
به غنچه تا به شگفتن فتاده خواهم رفت

مرا امید نباشد که بینمش در خواب
ولی همیشه به بستر زیاده خواهم رفت

به عشق جام آن لب سرخش خرید حد بکنم
سراغ میکده با جام باده خواهم رفت

به دست شاخه گل، دوست دارمت یکروز
برای دیدن او صاف و ساده خواهم رفت