گل پرپر

تقدیم به 174 شهید غواص

نشان است آمدنت ای دوست
با دستهای بسته ، زیر آب های راکد
تو یک سوره ی قرآنی، آیه هایت ناب
 اصحاب کف ثانی و ما بی خبرانیم
که تو واژه واژه ات شهامت است
شهادت عروج تا عرش کبریا
پیغام خدا به مردگانی، به ظاهر زنده
که ا گرمن خدایم وخدایی میکنم
خدایی اسیران ، آزادهِ مرداه ام
ای غاقلان ،ا ز روز حساب
مردگان آزادِ، اسیر دست دنیا
اگر من عادلم وعدلتم پایه ی جهان
رب این دلاور مردان بی ادعام
که در روز آخر گیرم حسابِ،ناتمام
شما را، با این گل های پرپر در آب
توکه ،در این دنیا خدایی میکنی
ببینم، در محضرمن چنین ادعا میکنی؟
آزاده بودند ،با ایمانی به دور از ریا
سربلند رفتند و سرفراز، باپای خویش
تو کجا و اینان کجا، ای پر مدعا؟
تو که با رفتن دلیران، شدی سردار ادعا
جواب سلحشور و مادر ندادی چرا؟
من وتو بهم میرسیم یقیاً روز حساب
مرا هم دور میزنی ،روز جزا؟
شمیلا