طلاق

شعله ی عشق را خاموش کرد و رفت

خانه ی دل را سیه پوش کرد و رفت

ان همه از دلدادگی می گفت سخن

سینه پر جوش را بی جوش کرد و رفت

گویی  با رفتنش  از  زندگی

جام بی مهری را  نوش کرد و رفت

در بر دیده گریان  و بغض  الوده ام

عهد و پیمان را فراموش کرد و رفت

در میان خاکستر ، سرد  زندگی

حال مرا  با  غم  هم ا غوش کزد و رفت

بین  ما جزء تیکه کاغذ  بیش نماند

ان هم با مهر طلاق ، مهرش کرد و رفت