کلاغ بي خبر

کلاغ سياه قصه بر درخت آرزوهايم نشست
گذشته را قار قار کرد
مترسک هايي ساختم
با نقابي همرنگ ترس
بر خيال عشق آويزان کردم
افسوس کلاغ گزاف گفت
نترسيد!
از خانه ي ذهن بيرون نرفت
پنجره ي سادگي را باز کردم
سجاده ي مهرباني را پهن کردم
خاطره ها را
با لحن تند و تيز ،آواز سرداد
کاش در روح مهربان من
يک تير نفرت بود
تا همان روز ،
در حياط خانه ي دل او
بر سفره ي اعتماد
نمي نشستم
کلاغ سياه را
بر شاخه ي دو رويي
مي کشتم
آهاي کلاغ بي تجربه
بس است
نکن قار قار
در اين مزرعه ي عشق
دو ، سه دانه محبت کاشتي!
شاهد مزرعه ي بي حاصل باش
بذر بي وفايي ات ،
ريشه ها را خشکانده
کلاغ سياه نکن قار قار
مهرباني بس
سادگي نه!
دانه دانه عشق دزديدي
بي خبر از من
محصول باور را
به آتش کشيدي...