درخواب باش

درخواب باش
درخواب باش
دنیا بهشت جاودان است
همچون جماعت
در کام دنیا
در تاب و تب باش
دنیا بهشت جاودان است

درخواب باش
درخواب باش
بیدار بودن
دنیای درد است
در کام تو مرد
دنیا چه تلخ است
بیدار بودن جام زهر است

درخواب باش
درخواب باش
بیدار گردی
دیوانه گردی
از دار دنیا
دل سیر گردی
آن لحظه یی که
بینی عروس
حجله ی دوشت
یک پیر هرزه است

درخواب باش
درخواب باش
گر وا شود چشمانت از هم لحظه یی چند
از مکر این دهر
بیدار و آگاه شوی همچون قلندر
آنگاه شود زندان تاریکی به کامت
دنیا شود چاه و شوی بیژن به دامش

درخواب باش
درخواب باش
بیدار و هشیاری دگر قیمت ندارد
دنیای مردی ها دگر هیبت ندارد
آری دگر
از کیش مردان زمان باید حذر کرد
هم رنگ نامردان شد و در خواب سر کرد
در قاب انسان بود و چون حیوان گذر کرد