سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 7 اسفند 1403
    27 شعبان 1446
      Tuesday 25 Feb 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)

        سه شنبه ۷ اسفند

        بهشت( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۴ مهر ۱۳۹۴ ۰۸:۱۱ شماره ثبت ۴۰۸۴۴
          بازدید : ۲۹۷   |    نظرات : ۲۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        بهشت ( دوم)
         
         ذّره  المثقال   خيراٌ    يا     كه    شر          
                  در  جهان   كردي   بيابي  زان   ثمر
        گر  ثمر  دير  آمدش    هيچش   مجو         
                  هر چه  دير  آيد  حسابش  بهره  جو
        گر   نظر   داري   به    تاريخ   بشر           
                 اين   ببيني  بهره ها  از  خير  و  شر
        هان شنو اين قصه  را از شاه مست           
                  كو  ز  مغروري فرو شد پستِ پست
        پادشه  را   سلطنت     بغداد     بود         
                   ظلم    كم  از   او   به  سان  داد  بود
        طالب  علمي  در  آن  جا   كار   شد           
                  حال  او  در نزد آن شه    زار    شد
        گاه  گاهي  از  غرور، آن شاهِ پست           
                 دست و   پاي  پير   عاِلم   را  ببست
        سالها   شد    تا   درخت   زحمتش            
                  بار   داد   و   يار  او  شد   رحمتش
        پادشاهي   شد   نصيب   پير   حق           
                   مهرباني   شد   نصيب    شير     حق
        مردمان   كردند  وي  را     احترام           
                   غم  برون  شد  غصه ها وي را حرام
        گفت  يارب   تو    عزيزم   ساختي           
                   من  كه  بودم  كه  اين چنينم ساختي؟
        مزد   من   بسيار  كمتر   مي نمود            
                  از  چه  رو اين درب رحمت را گشود
         این  پیام  آمد  بر  او  از     پایگاه         
                    حّقِ    تو  آورد  تو  را  این    جایگاه
        سالها   زحمت  بدونِ  دست   مزد           
                   جمع كرديم،  بهره اش، اين گشت مزد
        گر  نداديمت   جزا  در   آن  زمان          
                     جمع  آن   شد،   پادشاهي  اين  زمان
        آري  اي  ياران  نظام    هستي اش          
                    جزء  جزء  با   قاعده  بر   بستي اش
        حرف  نيكان  و  خردمندان   همين          
                     كشف  راز   قاعده   از   آن  و    اين
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2