فاصله

بغض من نالہ زد و در دل یک آه شسکت
دردِ تو ، از دلِ من تا دلِ مریخ نشست
یادِ تو در تہِ بن بستِ سَرم می رقصید
اشک آلود به زیر پتوأم می غلتید
من دچار غم و سرگیجہ و تشویش شدم
گوش فرموده و زنجیرِ دلِ خویش شدم
فاصلہ از رهِ دورت مرا می بلعد
فاصلہ بر تو بر ریشِ مَنَت می خندد
فاصلہ دزد شد و صبر و قرارم بُرده
فاصلہ خون مرا کنج اتاقم خورده
فاصلہ قاتل دنیایِ قشنگم بوده
فاصلہ دشمن خونینِ دلِ افسرده
گریه کردن ... گلہ از فاصلہ ها، مبھم نیست
تابِ این فاصله های سرطانی کم نیست
فاصلہ زخم زده، سخت زمینگیرم کرد
فاصلہ از تو و دنیای تنت پیرم کرد
فاصلہ حاصلِ همخوابی من با بختم
ناله کن حال ... فروغ ... : "آه چقدر خوشبختم "
حامد خنجری عیدنک