سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        جواب نیکی( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۴ تير ۱۳۹۴ ۱۰:۰۴ شماره ثبت ۳۸۴۷۶
          بازدید : ۲۳۸   |    نظرات : ۲۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        جواب نیکی ( دوم)
        ترس از زورش گهی مي گويد سخن          
                     در  طمع   گاهی   دگر  گوید  سخن
        مار   گفتا  رهگذر،   دستت   بيار           
                    تا  ببوسد  دست  خيرت، نيش مار
        رهگذر  گفتا  بپرس   از    ديگري           
                    شايد  او را  حكم   باشد  دیگری
        چون  كه ميش آمد بگفتند حال را              
                  او ز   ترس نيش گفت، اين قال را
        هر چه خواهد ماراز خير و ز شر             
                    زور  و  نيش  او بود حق اي پسر
        ميش و گاو و بز مكن شاهد به حق            
                   از  زبون  آدم،  مجو  اسرار  حق
        هر  زبون  از  ترس مي بندد دهان            
                    گر  كه  بگشايد  بگيرد  سوي آن
        رهگذر گفتا  دگر كس  هر چه گفت          
                     من  سر خودحكم او آرم به جفت
        ناگهان  چوپاني  از  ره مي گذشت         
                      قصه شان گفتند از آن سر گذشت
        چون كه چوپان قصه ايشان شنيد            
                    گفت  بايد  حال،  آن  سانش  بديد
        كي توان گويم  چنين  حكم  گران              
                    چون نديدم حالِ آن وقت و زمان
        پس  بياوردند  آن  ظرف و بخفت            
                      حلقه ي  مار آمد او با ظرف جفت
        آتشي  پر  از  شرر  بر  پا   نمود           
                       ظرف  و مار احمق آنجا جا نمود
        رهگذر  را   گفت    بگذار  و   برو            
                     مارِ  بد   تينت   در  آتش  نِه برو
        چون  شنيد  فرياد  آن  مار خبيث            
                     گفت  گويم  قصه ات را در حديث
        تا  بدانند   مردمان    هر      زمان           
                     دست خود از دست احمق وارهان
        گر كمك  كردي  كه  احمق  وارهد              
                   زهر  نيش  خود  به جانت مي دهد
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4