با.... ساخته بودی

با درد سرو در به دری ساخته بودی.
بی مقصدو بی همسفری ساخته بودی.
درگرمی پرواز، توویک قفس سرد
با خلوت بی بال و پری ساخته بودی.
دل کندی از ان تیره خاکستری ، اما
یک عالم سرخ جگری ساخته بودی.
گفتم که به تو ، میروداو، فکرخودت باش !
دانسته ؛به این رهگذری ، ساخته بودی.
یک بار ،شمالت شدو صدبار،جنوبت
دنیایی از این «خشک و تری »ساخته بودی.
دریای رفاهش ، به تو یک قطره نمیداد.
باتشنگی و مختصری ساخته بودی.
خنثایی و بی خاصیتی، مسئله ای نیست .
توباهنر بی هنری ، ساخته بودی !.

__________________________________

مریم شجاعی - بروجرد