رفتنت...

تا یادم آید زندگی دراین جهانم رفته است
ازبس که نازت می کشیدم عمروجانم رفته است

آشفته می گردم به یادی از نگاهت درسراب
من مست هستم تا ابد این دل گمانم رفته است

با یک نگاهت زندگی راسخت کردی بی وفا
من ناگهان انگار،ازجانم توانم رفته است

تاهرغمی آمد،شدم خودمیزبان تنها به غم
تادردلت آرامشی باشدامانم رفته است

درعاشقی دیروزوامروزم فنا گشتندتا
من شهره گشتم سالها،عمری گرانم رفته است

اما توبودی غافلی درپیش من ،ازعشق من
با رفتنت هم ضربه ای بردل، نهانم رفته است