دم عیسی

غزلم بی تو هیچ محکم نیست
قدر ی از واژه های درهم نیست

چشم تو آتشی و، دریائی است
آب و آتش شریک با هم نیست

عشقبازی کنم با ماه رخت
وقتی مهتاب را کمر خم نیست

ابر اگر ماه، نهی منکر کرد
کار من جز عزا و  ماتم نیست

گر نبینم ترا فقط یکدم
بازدم را جواب بر دم نیست

ای نسیم بهاری بر من گیر
این خزان دلم که خرم نیست

گذر باد اگر نزد بوسه
غنچه را حالت تبسّم نیست

؛درد سختی کشیده ام؛ والله
مگر این آتش جهنم نیست

نیش کژدم چشیده ای هر گز
من چشیدم زیاد، مرهم نیست

دم عیسای تو کجا رفته
این زمان هم مسیح مریم نیست

دلم از این مزوّران بگرفت
شرمشان از خدای عالم نیست