سرطان

سرطانی شده ام، عشق تو بیدارم کرد
دوری و بیخبری تشنه ی دیدارم کرد
توده ام ریشه دواند از غم این عشق مریض
شیمی درمانی رفتار تو تیمارم کرد
عشق تو یک ژلوفن بود که یک ساعت بعد
اثرش رفت و همان نشئه بیعارم کرد
من در آغوش تو مورفین زده بودم انگار
رفتی از پیشم و این زلزله آوارم کرد
بعد تو یاد گرفتم که دلم سنگ شود
عشق تو قاتل و بیمار و پرستارم کرد
جمله آخر تو واااای چه ها با من کرد
از خودت خالی و از عشق تو سرشارم کرد
از همان لحظه که گفتی که دلت با من نیست
اعترافت که مرا نقطه ی پرگارم کرد
دور عشق و تو و دنیا که کشیدم خطی
سرطانی که مرا اذیت و آزارم کرد