شعر وحشی ..

دست در دست هیزم های مهربان

به قله های سیاه می اندیشم

تاریخ نافرجام ژنتیک میمون! 

به نغمه های آسوده خیال الاغ های کاتب

علف های به جای مانده از چراگاه تقلید!

به پنجه ی نازک مورچه های کارگر

چنگال تیز کرکس های بی پرواز!

به خرس های آبستن وهم جنگل سرخ

شکم های خالی ِ خیال پریش سیر!

به نیش مارهای گزیده ی شده ی ایمان

سگ های دم روباهی هم نشین گرگ !

به گاوهای چشم آهویی مزرعه ی عشق

شیرهای بُزمنش برکه ی سبز !

.

.

اینک

به شعر وحشی شده ام می اندیشم!

به قلم!

به زمین.

..

\"شعر وحشی\"

مازیار نظربیگی (م.راهین)

بهار 90