هوای غزل

بیا نفس بکشم باتودرهوای غزل
بیا شراره کشم باتودرفضای غزل

طلوع کن به دلم همچو خورشیدبهار
نوازشم بده هرشب به این نوای غزل

قدم زنم به گلستان زندگی تو بیا
پرنده ای بشوم باتودرضیای غزل

توآمدی ،ضربانی چو نی نموده دلم
واین صداضربانی شود چو نای غزل

هوای من به هوایت چوطعم دلبرودل
منم رضای توخواهم به این ثنای غزل

نفس به عشق تودرلحظه میرسدبه نوا
بیاکه بغض شدم بی تو دربقای غزل

____ مهرناز(سراب).___